ประวัติศาสตร์เทียนจีน

ประวัติความเป็นมาของเทียนสามารถย้อนกลับไปในสมัยโบราณได้ เมื่อผู้คนใช้น้ำมันจากสัตว์และพืชทาบนกิ่งไม้ โกฐจุฬาลัมพา หรือเศษไม้เพื่อทำคบเพลิงสำหรับส่องสว่างยามค่ำคืน

ในประเทศจีน ต้นแบบของเทียนปรากฏในสมัยก่อนฉินในศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสต์ศักราช สมัยนั้น ผู้คนพันผ้ารอบท่อกกกลวง เทน้ำขี้ผึ้งลงไป แล้วจุดไฟ เทียนในยุคนี้เรียกว่าเทียนน้ำผึ้งหรือเทียนขี้ผึ้งและทำมาจากไขมันสัตว์เป็นหลัก เช่น ไขมันปลา

ในสมัยราชวงศ์ฮั่น การใช้เทียนกลายเป็นเรื่องปกติมากขึ้น แต่ก็ยังค่อนข้างมีค่า ตาม"บันทึกเบ็ดเตล็ดของ ซีจิง"ในสมัยราชวงศ์ฮั่น กษัตริย์หนานเยว่ทรงถวายเทียนถวายแด่จักรพรรดิเกาซูแห่งราชวงศ์ฮั่น ในสมัยราชวงศ์ถัง เทคโนโลยีการทำเทียนได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้น และปรากฏขี้ผึ้งสีขาว ในสมัยราชวงศ์ถัง เทียนก็ถูกนำมาใช้ในญี่ปุ่นเช่นกัน

ในช่วงราชวงศ์หมิงและชิง การผลิตเทียนเพิ่มขึ้นอย่างมาก และเริ่มปรากฏให้เห็นในบ้านของคนทั่วไป กลายเป็นสิ่งจำเป็นในชีวิตประจำวันสำหรับการส่องสว่างในเวลากลางคืน ด้วยการใช้ไฟฟ้าอย่างแพร่หลายและแหล่งกำเนิดแสงสมัยใหม่ เทียนจึงค่อยๆ ถอนตัวออกจากเวทีการส่องสว่างในอดีตและกลายเป็นสัญลักษณ์ มักใช้ในโอกาสสำคัญๆ เช่น การบูชายัญ งานแต่งงาน งานเลี้ยงวันเกิด และงานศพ